You Go Bro!

Voor het eerst en geheel vrijwillig zit Dopey voor de geopende balkon deur. Grumpy zit ademloos vanaf het hoogste plateau van de krabpaal te kijken, alsof hij het niet kan geloven. Wanneer Dopey het aandurft om even z'n neus door de lamellen naar buiten te steken, springt Grumpy via de bank op de grond, en loopt met gezwinde spoed naar Dopey toe. Als hij naast Dopey staat geeft hij hem met z'n poot een tik op de schouder (waar gebeurd hoor), alsof hij wilt zeggen goed zo maatje, en loopt, om het voorbeeld te geven naar buiten toe. Hij kijkt om en lijkt met zijn blik te zeggen, zie je wel niks engs aan. Het duurt nog even voor Dopey zijn voorbeeld durft te volgen. Net als Grumpy een paar dagen geleden, zet hij eerst zijn voorpootjes buiten de deur en beziet zo de buitenwereld voor de eerste keer. Hij heeft zijn allergrootste angst voor dit moment overwonnen. Stukje bij beetje zal hij gaan ontdekken, totdat het moment komt dat hij in de avond, mauwend voor de deur zal zitten, omdat de deur dicht zal zijn, en hij naar buiten wil. En waarschijnlijk bij regen en ontij. En op dat moment zal ik denken, had ik maar nooit de balkondeur voor ze opengezet, want het mauwen in de gang voor de voordeur, wordt voor het overgrote gedeelte overstemd door de tv, zodat ik hun wil en roep om aandacht kan negeren....... Ach ik laat ze wel een keer naar buiten gaan als het regent, dan leren ze het wel af ......... (doe ik toch niet, watje dat ik ben).