Ze kwijlt in haar slaap, ik weet het zeker, en je wilt haar niet zien als ze wakker word. Wat trouwens wel moeite kostte hoor, om ons mens wakker te krijgen. We moesten toch regelmatig onze stem verheffen.
Weet je wij houden van regelmaat, en dat betekent ETEN op gezette tijden, en niet wanneer het haar uitkomt. Maar ja, het mens heeft een eigen willetje hè, en zoals al eerder gezegd, is dat een beetje moeilijk af te leren. We houden ook niet van veranderingen, onverwachtte bewegingen of vreemde geluiden. We willen gewoon zijn wie we zijn, hoe we zijn, lekker in ons eigen huisje. Maar goed, we moesten zo nodig een mens nemen, en dat heeft nu eenmaal bepaalde consequenties. En dat moeten we dan maar even voor lief nemen (voor nu dan). We zijn echter al wel goed op weg hoor, want ons mensje wordt nu gewoon elke dag al lekker om een uur of half zes wakker, en soms hebben wij dan nog niets gezegd, goed hè? Zie je wel dat je een mens heus wel iets kan leren. Ze kan nog meer hoor, ze kan ook delen. Dus als zij iets te eten heeft deelt ze dat met ons. Ze wilt dat niet altijd, maar ja ze heeft geen keus hè, als wij iets willen wat op dat bord ligt, houdt niemand ons tegen. Dus nu geeft ze al bijna spontaan iets, knap hoor van ons mensje.
Al met al, blijft het leuk naar haar te kijken, ze doet grappige dingen..... Misschien moeten we haar een naam geven, kunnen we d'r roepen als ze iets moet doen voor ons..... Nah, ze luistert er waarschijnlijk toch niet naar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten